غروب وپائيز

.............................
در تارهای عشق تو پیچیده‏ام عزیز
بر بند سخت زلف تو تابیده‏ام عزیز
از آفتاب مهر تو روییده‌ام ز خاک
در سایه‌سار سرو تو آسوده‌ام عزیز
چون برگ زرد
به‌روی زمین سرد
چون برگ زرد
جانانه در گذار تو افتاده‌ام عزیز